Yirmili yaşlarının sonundaki Jo, sanat yapmak için bir süreliğine uzaklaştığı şehrine geri döner. Belgica adında bir bar açıp içindeki tutukuyu buraya taşır; yegane arzusu herkesin özgürce gelip eğlenebildiği, müdavimleri olan keyifli bir mekan yaratamaktır. Evli ağabeyi Frank, ise karısının isteği ile şehre uzak bir yerde köpek yetiştirme çiftliği almıştır ve eşi hamiledir. Ancak Frank, hayatındaki amacını kaybettiğini hissetmektedir. Tam da bu sırada çıkıp gelen Jo ve onun barı Frank'e yeniden yaşam enerjisi aşılar. İki kardeş Belgica barını büyütüp daha modern ve daha eğlenceli bir yer haline getirmeye karar verir. Belgica sadece birkaç hafta içerisinde şehrin eğlence merkezine dönüşür ve barın ünü, iki kardeşin hayalini kurdukları her şeyin kapılarını açar…

Bol ödüllü ilk uzun metrajlı filmi Medealar ile 2014'te festivale konuk olan Andrea Pallaoro, 4 senenin ardından çektiği 2. filminde başrolü usta oyuncu Charlotte Rampling'e teslim ediyor. Rampling filmde, hapse giren eşinin arkasında durmayı seçen lakin bu yüzden kendi oğlu tarafından bile dışlanan, Hannah adında yalnız bir kadına hayat veriyor. Bir yandan son derece güçlü ve kendinden emin, diğer yandan içini kemiren şüpheyle yüzleşmekten çekinen bir karakter Hannah. Pallaoro bu çok katmanlı karakteri sakin bir sinema diliyle analiz ederken, sade ama aynı zamanda son derece ayrıntılı tasarlanmış mizansenleri, Haneke ya da Akerman gibi yönetmenlerle karşılaştırılıyor.

Kongolu başarılı bir doktor Fransa'nın küçük bir köyünde çalışmaya başlar. Burada ailesiyle birlikte, hiç de misafirperver olmayan yerel halkın kalbini kazanmaya uğraşır.

1930'ların Parisi'nde, Grand Guignol Tiyatrosundaki kanlı ölüm sahneleriyle ünlü bir aktris, geçmişindeki olumsuzluklarla ve gizemli bir takipçiyle baş etmeye çalışır.

Jenny, mesleğinde hızla yükselme hırsıyla dolu, çalışkan, genç bir pratisyen hekimdir. Bir akşam, muayenehanesinin mesai saatinden sonra çalan kapısını açmaz. Ertesi gün ise polislerden akşam gelenin genç bir kız olduğunu ve kapıyı çalmasından bir süre sonra nehir kenarında ölü bulunduğunu öğrenir. Polisin, kızın kimliğini bir türlü teşhis edemediğini söylemesi üzerine Jenny’nin kariyer endişesinin yerini artık tek bir şey almıştır: Kızın kim olduğunu öğrenmek. Kızın isimsiz olarak gömülüp sonsuza dek unutulmaması için elinden geleni yapmaya kararlıdır.

Dardenne kardeşlerin ülkelerindeki göçmenlerin sorunlarına değindiği Söz, belgesele yakın, gerçekçi üslubuyla izleyiciyi içine çeken sevecen bir film. On beş yaşındaki Igor zamanını arkadaşlarıyla ve babası Roger’ın kaçak göçmenlere iş verdiği inşaatta çalışarak geçirir. Dayak yemesine rağmen hırsızlık ve dolandırıcılık yapmayı öğrendiği babasına bağlıdır. Bir gün inşaattaki işçilerden birinin ölümüne tanık olur; ölmeden önce adama, karısına ve çocuğuna göz kulak olacağına dair söz verir * Olanı tüm yalınlığıyla ortaya döken film naif senaryosuyla etkileyici. Müziksiz efektsiz, olduğu gibi ağır, hüzünlü. Son olarak, entelektüel ve samimiyetsiz hislenmeler yerine tahammül sınırımızı ve sağduyumuzu revize etmeliyiz sanırım.

Bir izci ekibi, hafta sonu etkinliği olarak ormanlık bir alanda kamp kurmaya gider. İzci ekibinin başındaki liderler, ortaokula giden çocukların kamplarını daha heyecanlı hale getirmek adına, ormanda yaşayan vahşi bir yaratığın varlığından bahsederler. Bu hikâyeden pek etkilenmeyen çocuklar kampın tadını çıkarıp türlü maceralara atılırken, Sam, geceleri “Kai” adlı bir yaratığın kamp yapan insanlara saldırdığı hikâyesine kendini fazlasıyla inandırır.