Bütün gençler aynıdır. Birkaç kategoriye ayrılabilirler: kendilerini eğitmeye çalışan herkesi sürekli protesto eden isyancılar; her zaman söylenenleri dinleyen ebeveynlerin evcil hayvanları ve baba ve anne onlara bakmaktan vazgeçemez; ve bir şeyi vaat etmeye ve tamamen farklı bir şey yapmaya alışkın olan küstah. Ancak Rahul bu kategorilere ait değil, tamamen farklı bir tip - bir hayalperest. Çocukken pilot olmayı hayal etti, ancak ebeveynlerinin bu konuda kendi düşünceleri vardı. Kısacası, 25 yaşında Rahul mimar olarak çalışmaya başladı. Bir baba, Rahul'un gerekli deneyimi kazanması için oğlunu New York'taki en iyi uluslararası şirkete yerleştirdi.